Metro Last Light İncelemesi

Metro Last Light incelemesini buradan dinleyebilirsiniz.

İçerik Özeti

Dmitry Glukhovsky’nin Metro 2033 adlı romanından uyarlanan ilk oyunun ardından çıkan Metro Last Light, devam romanından farklı olarak alternatif bir öykü sunuyor.

Oyun Hakkında Bilgiler

Geliştirici: 4A Games
Yayıncı: Deep Silver
Motor: 4A Engine
Platform: Microsoft Windows, PlayStation 3, Xbox 360, OS X, Linux, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch
Çıkış: 14 Mayıs 2013
Tür: Birinci şahıs nişancı
Mod: Tek oyunculu

Metro Last Light’ın tanıtım görsellerinden biri

Çağımız her ne kadar arkasında yazılı kültür olsa da anlattıklarını görüntüye dayalı anlatan bir çağ. Gürsel Korat, Kurmacanın Yapısı’nda nasıl yazılı kültürden önce sözlü kültür varsa yazılı kültürden sonra gelen bu çağı da göze dayandığı için gözel kültür olarak adlandırıyor. Bunun yanlış ya da doğru olduğuyla uğraşmıyoruz. İçinde bulunduğumuz çağın gerçekliği bu.

Sinemanın ve video oyunlarının yükselişi de bu gözel kültürle ilgili. Artık üretilen yazınsal yapıları bile bu görsel dile uygun olarak kurgulamak gerekiyor. Nasıl perspektifin keşfi yazınsal yapıtları bakış açısından anlatıcı türüne kadar etkilediyse bugün görüntüye dayalı kültürün geçirdiği evrim de anlatılarımızı derinden etkiliyor.

Buna en iyi örneklerden biri Dmitry Glukhovsky’nin nükleer savaşın ardından Metro tünellerinde yaşamak zorunda kalan insanlığı anlattığı kıyamet sonrası anlatı serisi Metro. Kitabın dili çağın özelliklerine uygun olarak duyulara seslenen ve görüntüye kolay aktarabilecek bir biçeme sahip. Bu sayede romanın atmosferi inanılmaz bir başarı yakalıyor. 

Dmitry Glukhovsky’nin Metro kitapları

Şansımız şu 4A Games adında başlangıçta mütevazi gibi görünen bir oyun firması bu romanı alıyor ve büyük bir başarıyla zaten doğasına uygun olduğu için harika bir video oyununa çeviriyor. Serinin ilk oyunu Metro 2033 ortaya çıkıyor. 

Metro 2033’ün tanıtım görsellerinden biri

Metro 2033, nükleer savaşın ardından radyasyon nedeniyle metro tünellerinde yaşamak zorunda kalan insanları anlatıyordu. Değişime uğramış mutantlar ve insanlarda ortaya çıkan anomalilerin yanında bir de durak durak ayrılmış şehir devleti yapısındaki siyasi otoritelerin arasındaki çatışmalarla uğraşıp insan ırkını tehdit eden bir tehlikeyi ortadan kaldırmaya çalışıyorduk.

Metro Last Light’ın Öyküsü

Metro Last Light ise kronolojik olarak ilerleyen dolayısıyla Metro 2033’ten sonra yaşananları anlatan bir oyun olarak karşımıza çıkıyor. İlk oyunda ortadan kaldırdığımızı düşündüğümüz tehdidin tam olarak ortadan kalkmadığını görüyoruz. Bunun için mutantlar ve çetelerle dolu Metro tünellerinde bir yolculuğa çıkıyoruz. 

Metro Last Light’ın öyküsünün üzerinde daha fazla durduğu şey: Duraklardaki şehir devletlerinin insanlığın sonunu getirebilecek bir iç savaşa sürüklenmeleri. Oyun boyunca bu savaşa engel olmak için uğraşıyoruz. İlk oyundaki gibi yer yer bize eşlik eden yol arkadaşlarımız oluyor yer yer de yalnız kalıyoruz. Bu denge harika kurulmuş.

Metro Last Light’ın Genel Değerlendirmesi

Şunu belirtmek gerekir: Metro Last Light ilk oyun Metro 2033’e göre üç yılda grafik ve görsel deneyim açısından resmen çağ atlamış. Bu nedenle zaten atmosfer olarak inanılmaz başarılı olan yapıt Venice ve benzeri şehir devletlerinin olduğu duraklarda inanılmaz hoş duruyor. 

Venice durağından bir görüntü

Oyun, açık dünya olmamasına rağmen bu duraklarda sizden ayrı bir yaşamın sürdüğünü hissediyorsunuz. Yerleri süpüren insanlar, çocukları eğlendirmek için gölge oyunu yapan adamlar, sigara içen kadınlar var… Bu insanlar dekor gibi durmuyor. Yerin yaşadığını hissediyorsunuz.

Bu oyundaki gizli ilerleyebileceğimiz bölümlerin tasarımı ilk oyun Metro 2033’e göre bariz daha fazla ve çok keyifli olmuş. 

Oyun içi görüntülerden biri. Gerçekten bir sanat yapıtına bakıyor gibiyiz.

Anlatı olarak devam romanıyla aynı olmadığını, Dmitry Glukhovsky tarafından yazılsa da alternatif bir öykü anlattığını da ekleyelim. Bir iki tesadüfi karşılaşma dışında anlatının aksayan bir yanı yok. Hele oyunun ortalarındaki dönüş gerçekten beni hayli şaşırttı. 

Oyun boyunca sağda solda Dmitry Glukhovsky’nin diğer romanlarıyla da karşılaşıyorsunuz. Bu yazara verilen bir selamdan öte olmuş. Çünkü tam da insanların yaşadıklarına benzer bir kurgunun Metro tünellerinde bu kadar popüler olması çok doğal. 

Daha önce Mass Effect’le ilgili bir incelememizde oyun deneyiminde aksama yaşamadan, karakterlerin kütük gibi hareketlerine tahammül etmeden efsane oyunları oynamak için ya bugünden itibaren geçmişe on yıllık bir çizgi çekmemiz gerektiğini ve öncesindeki oyunları oynamamamız gerektiğini ya da yeniden yapım anlamına gelen remake sürümleri beklememiz gerektiğini belirtmiştik. Metro 2033 ve Metro Last Light bu on yıllık çizgiye kılpayı uyuyorlar. Hatta birkaç sene sonra çıkan Redux sürümleri daha da güzel olmuş. Dolayısıyla bugün bile açıp oynamanız gerçekten zevk verecektir diye düşünüyorum.

Kaynaklar

https://metrovideogame.fandom.com/

https://kidega.com/yazar/

https://www.4a-games.com.mt/